Kur erdhën sllavët në trojet Ilire rreth shekullit VI ata ishin të veshur me lëkura kafshësh.
Në këto troje gjetën ligje, rregull, poashtu dhe besimin e Krishterë që ishte përqafuar nga populli që në vitin 58, kohë që krishterizmi masakrohej pa mëshirë nga Perandoria Romake.
Ikën vite, dekada e shekuj deri kur erdhi perandoria osmane i cili solli me vete plus masakrimeve të pashembullta poashtu dhe besimin Islam.
Nuk ishte vetëm kjo e keqja për popullin autokton Ilir, por mbështetja e perandorisë osmane ndaj sllavëve forcoi këtë popull ardhacak me qëllimin e vetëm për shtypjen e popullit autokton Iliro-Shqiptarë.
Shqiptarët ca nga frika e ca nga të hollat që iu jepej nga perandoria ndryshuan zakon, identitet e fe ku sot disa trashigimtarë mbajnë besën e stërgjyshërve të tyre që ta mbrojnë me çdo kusht flamurin e kësaj perandorie, sepse falë hijes së këtij flamuri kishte përfitime të majme dhe influencë për të shtypur bashkëkombasit e tij të pa bindur në interes të perandorisë.
Dhe sot hapurazi me paturpësinë më të madhe ngrihen pupthi për flamurin turk, nëse iu prek këtë flamurë i ke prekur gjënë më të shtrejtë të tyren.
Tradhëtia gjithmonë ka qenë dhe është brenda Kombit Shqiptarë, prandaj për të luftuar këtë tradhëti së pari duhen shkulur me rrënjë simbolet dhe flamujt turq bashkë me simbolet dhe flamujt e aleatëve të tij që ishin për 500 vjet me rrallë sllavët dhe grekët.
Prandaj ai që largon këto flamuj dhe simbole nga toka Shqiptare ai nderon paraardhësit e tij që derdhën gjakun për këtë tokë të Shenjtë, poashtu nderon Besën dhe ATDHEUN.
Nga: Leon Molla
MEDIA INDEPENDENT